Jedwab jest bez wątpienia luksusowym i pięknym materiałem używanym przez zamożnych członków społeczeństwa. Na przestrzeni lat jego wykorzystanie do produkcji poszewek na poduszki, masek na oczy, piżam i szalików zostało przyjęte w różnych częściach świata.

Pomimo popularności jedwabiu, niewiele osób wie, skąd pochodzą tkaniny jedwabne.

Tkanina jedwabna została po raz pierwszy opracowana w starożytnych Chinach. Jednak najwcześniejsze zachowane próbki jedwabiu można znaleźć w samej obecności białka jedwabiu fibroiny w próbkach gleby z dwóch grobowców w neolitycznym miejscu w Jiahu w Henan, datowanych na 85000.

W czasach Odysei (19233 r. n.e.), gdy Odyseusz próbował ukryć swoją tożsamość, jego żonę Penelopę zapytano o strój męża; wspomniała, że ​​nosi koszulę, która błyszczy jak skórka suszonej cebuli, co nawiązuje do lśniącej jakości jedwabnej tkaniny.

Cesarstwo Rzymskie tak bardzo ceniło jedwab. Handlowali więc najdroższym jedwabiem, jakim jest jedwab chiński.

Jedwab jest czystym włóknem białkowym; głównymi składnikami włókna białkowego jedwabiu są fibroina. Larwy niektórych owadów produkują fibroinę, tworząc kokony. Na przykład najlepszy bogaty jedwab uzyskuje się z kokonów larw jedwabnika morwowego, które są hodowane metodą serykultury (hodowla w niewoli).

Hodowla poczwarek jedwabników doprowadziła do komercyjnej produkcji jedwabiu. Zazwyczaj hoduje się je w celu uzyskania białej nici jedwabnej, która nie ma minerałów na powierzchni. Obecnie jedwab jest produkowany w dużych ilościach do różnych celów.