Jedwab jest bez wątpienia luksusowym i pięknym materiałem używanym przez zamożne warstwy społeczeństwa. Z biegiem lat jego wykorzystanie do produkcji poszewek na poduszki, masek na oczy, piżam i szalików zyskało popularność w różnych częściach świata.

Pomimo popularności jedwabiu, niewiele osób wie, skąd pochodzą tkaniny jedwabne.

Tkanina jedwabna powstała po raz pierwszy w starożytnych Chinach. Jednak najwcześniejsze zachowane próbki jedwabiu można znaleźć w próbkach gleby z dwóch grobowców z neolitu w Jiahu w prowincji Henan, datowanych na 85 000 r. n.e., w obecności białka jedwabiu – fibroiny.

W czasach Odysei (19233 r. n.e.), Odyseusz, próbując ukryć swoją tożsamość, został zapytany o strój męża, którego żona Penelopa wspomniała, że ​​nosi koszulę, która błyszczy jak skórka suszonej cebuli, co nawiązuje do lśniącej jakości jedwabnej tkaniny.

Cesarstwo Rzymskie tak bardzo ceniło jedwab, że handlowało najdroższym jedwabiem, czyli jedwabiem chińskim.

Jedwab to czyste włókno białkowe; głównym składnikiem włókna białkowego jedwabiu jest fibroina. Larwy niektórych owadów produkują fibroinę, tworząc kokony. Na przykład, najbogatszy jedwab uzyskuje się z kokonów larw jedwabnika morwowego, hodowanych metodą serykultury (hodowli w niewoli).

Hodowla poczwarek jedwabników doprowadziła do komercyjnej produkcji jedwabiu. Zazwyczaj hoduje się je w celu uzyskania białej nici jedwabnej, pozbawionej minerałów na powierzchni. Obecnie jedwab jest produkowany w dużych ilościach do różnych celów.